Jan des Bouvrie in Haren

Precies 5 jaar geleden overleed Jan de Bouvries. Hij was een fantastisch interieur-ontwerper en glamour-architect. In 2004 deed ik een project met hem: een appartementencomplex langs de Rijksstraatweg in Haren, op de plek van bungalow De Eik. Jan zou het interieur doen.

Des Bouvrie zat gebogen over mijn tekening. Zag het ontwerp voor het eerst. Hij zei niets, zuchtte en kreunde zelfs een beetje. Stak z’n tweede sigaartje op. Ik denk: nou komt het. Maar toen hij klaar was om te spreken zei hij: “Prachtig…. Ik vind het heel, héél mooi. Maar het moest wit zijn. Dat gebouw moet je wit maken”.

Aah, zei ik, dat is omdat jij alles wit maakt. Jan des Bouvrie en wit! Dat snap ik wel. Nee, beweerde hij, wit hoort bij Haren. Langs de Rijksstraatweg staan heel veel witte huizen. Nou, dat vond ik wel een beetje meevallen. Echt, zei hij, de ene na de andere is wit. Geloof je me niet? Dan gaan we kijken. We stapten in zijn auto, nou ja, wurmden ons in zijn twoseater en reden van Groningen naar Glimmen en weer terug. En inderdaad. Ik wist niet wat ik zag. Er staan inderdaad veel meer witte huizen dan ik besefte!

Ik vertelde Jan over de voorkeur van de opdrachtgever voor een rode Groninger steen. Maar hij liet zich niet van de wijs brengen. Hij legde uit dat bewoners van een huis veel blijer zijn met een wit huis dan met een rood huis. Je moet je voorstellen, ging de meester verder, de trotse eigenaar van het nieuwe huis staat in zijn voortuin en verwelkomt zijn eerste gasten met een wijds armgebaar, een welkomstzwaai. En tegelijk wijst hij naar zijn nieuwe pand. Alsof hij zich verontschuldigt voor het bescheiden optrekje. Zo’n man voelt zich veel rijker met een wit huis dan met een rood huis!

Oei, daar had ik nog nooit over nagedacht. Zou Jan gelijk hebben? Ik liet het een poosje op me inwerken en langzaam begon ik te geloven dat hij gelijk had. Ik kon ook de opdrachtgever overtuigen en heb het gebouw wit gemaakt. Maar het is helaas niet gebouwd; de oude villa De Eik staat er nog en is gerenoveerd. Later kwam er een machtige voetballer die een eindje verderop ook zoiets wilde, maar dan alleen voor zijn gezin. Dat is wél gebouwd. Zonder Jan (maar wel wit). Daarover later meer….