Draaikonterij

Ik heb weinig op met verkeerskundig ontwerpers. Ik schreef al eens over het Julianaplein, de kruising waar u rechtdoor gaat als u rechtsaf heeft gekozen. Het verbaast me nog elke dag. Maar in Haren word ik ineens heel blij.

Weet u waarom ik rotondes zo fijn vind? Je scheurt er zo lekker omheen! Ik rij in een Eend, mag u weten, dat maakt het natuurlijk helemaal fijn. Vaak maak ik een extra rondje, als niemand het ziet. Of ik probeer de halve rotonde, rechtdoor dus eigenlijk, zonder snelheid te minderen. Heerlijk! En nu komt er een rotonde bij. Uitgerekend op weg naar mijn huis. In de Meerweg. Geweldig! Maar nu even eerlijk, het zijn natuurlijk ondingen. Waarom is dit nodig? Wat een gedraai elke keer!

De gemeente beseft inmiddels wat ze u met dat gedraai aandoen. Want, ze hebben er wat op bedacht. Heeft u al gezien dat de rotondes in Haren voorzien worden van vrolijk en verantwoord groen? Dat kost een paar centen, zou je denken. En dat geld was niet voorzien. Daarom heeft de gemeente besloten dat de Harense Hoveniers ieder een rondje mogen inrichten met door hun zelf bedacht groen. En als tegenprestatie krijgen ze kennelijk toestemming voor het maken van reclame. Langs de randen hangen bordjes met hun naam. Dit riekt naar proletarisch winkelen van de gemeente. Draai er maar niet omheen gemeente, het is proletarisch winkelen!

Maar, de struiken hebben wel degelijk zin. Ze staan er om u af te leiden, en u vriendelijk te stemmen, in de hoop dat u zich niet ergert aan dat ellendige gedraai aan uw stuur. Kijk, als wij architecten fouten maken, dan zetten we er gewoon een plant voor. Klaar. Iets moois voor iets lelijks. Opgelost. Dat nu heeft de gemeente van ons afgekeken. Ze poten gewoon planten in de fouten van verkeerskundigen. Slim hè, de rakkers. Maar van mij mag het, ik vind het lekker, hoe meer rotondes hoe beter.