Knoeperlelijk

Al een paar honderd meter van te voren weet je dat er een benzinepomp is. Een zuil met een uithangbord en daarop het logo van Shell verraden dat de pomp in aantocht is. Je kunt er tanken en weet ik wat niet allemaal aanschaffen. Prachtig toch? Maar blijf uit de buurt! Als je dichterbij komt schrik je je dood. Weerzinwekkend is het. Knoeperlelijk is het eigenlijk, zo’n Shellpomp. Waarom, vraag ik me af, moeten u en ik zo geplaagd worden?

Het is zo simpel: je kunt er op twee manieren komen, van de ene kant en van de andere kant. En van beide kanten zie je al honderden meters van te voren, aan de zuil met het Shell-logo, dat er een benzinepomp is. Waarom in hemelsnaam moet je dan, als je dichterbij bent nog helemaal worden ondergedompeld in de foeilelijke, schreeuwende, allesoverheersende reclameshit van Shell. We wisten toch al dat er een pomp was! Het kan toch niet missen! Waarom staat hier niet gewoon een fraai gebouw met vriendelijke overkappingen, in gedekte kleuren, aangepast aan de chique Rijksstraatweg. De weg waarvoor zoveel bewondering is bij iedereen die er woont of rijdt. Die zuil met Shell-logo, die van een afstand te zien is, die is toch genoeg reclame geweest. Dat de jongens van Shell niet meer niveau hebben dan te kunnen bedenken dat alle pompen even schreeuwend moeten zijn! Uniform. Of je nu langs de snelweg zit, waar je met 150 km per uur langs raast, of dat de pomp staat aan de meest prettige weg van Noord Nederland, waar je alleen maar….. Brrrr.

Was er een aanleiding, zo zult u zich afvragen, voor deze plotselinge agressie tegen iets wat al heel lang heel lelijk staat te zijn? Nou nee, of toch. Als ik dan in de krant lees, dat er hele fijngevoelige bestuursleden van de achterliggende voetbalclub, bezig zijn hun prachtige gemeentemonument (in spé) te beschermen. Het Be Quick stadion met de tribune van de architect Evert van Linge, de Harense trots op het voetbalveld van weleer. Met heel veel moeite wordt daar geld bijeen gesprokkeld om te herstellen en te behouden wat het meest noodzakelijk is. Een monnikenwerk, tegen de achtergrond van geldgebrek e.d. Het zou toch op zijn minst logisch zijn dat het rijke Shell, dat daar voor de deur de omgeving verlelijkt, de club helpt als genoegdoening, voor alle leed die zij het bestuur en de voetballers elke keer aandoet als zij naar de club gaan. Misschien doet Shell dat al hoor (in ruil voor het lenen van de clubkleuren van Be Quick). Prima dan! Maar de pomp wordt er helaas niet minder lelijk van.