Station Brandstof
Café De Seinpost in Haren, dat ik onlangs in mijn column beschreef, blijft inspireren. Een oplettende lezeres, Joos Vogels uit Haren, reisde met de trein van Tilburg naar Den Bosch, keek uit het raam en zag iets moois. Het deed haar direct aan café De Seinpost denken. Thuisgekomen bezocht ze Google Maps en ja hoor, het tweelingbroertje verscheen. Kijk, dat noem ik een cadeautje.
Wat ze zag was een voormalig tankstation van architect A.V.J.M. Meijlink. Het is één van de eerste benzinestations in Nederland. Uit 1933. Het heeft gefunctioneerd tot 1998 en is toen afgekeurd, omdat het niet voldeed aan de milieuregels. Daarna is het gebouwtje in verval geraakt. Op een bepaald moment wilde men het zelfs slopen, omdat er een nieuwe rondweg moest komen. Na stevig verzet, o.a. door de zoon van de architect, is het vijftig meter verplaatst en fraai gerestaureerd. Het is nu een bijzondere locatie voor vergaderen en bezinning. En het kreeg een leuke nieuwe naam: Station Brandstof. Je tankt er geen benzine meer, maar brandstof voor de geest.
De overeenkomsten met de Seinpost zijn treffend. Beide gebouwtjes kun je qua vormentaal in de historische context plaatsen van Het Nieuwe Bouwen. Maar dat bestond in 1905, toen de Seinpost werd gebouwd, nog helemaal niet. In 1933 wel. Toen kon men het benzinestation al maken met gewapend beton en stalen kozijnen. De overeenkomsten voor beide gebouwen zijn de perfecte symmetrie, het horizontalisme van de luifels, de lichtvoetigheid van de kolommen, het opgetilde uitzicht, de drie vlaggen. Maar ook de functies werken en wonen in één gebouw en de bereikbaarheid van de verdieping met een buitentrap aan de achterzijde. Het station heeft bovendien prachtige achtzijdige kolommen met paddestoelkoppen waardoor de vloer balkenvrij kon zijn. En de plint is voorzien van turquoise-groene keramische bakstenen tegen opspattend vuil. Kortom: allemaal om te smullen.
Dank dat ik werd getipt op dit project; het is brandstof voor de geest. Het illustreert ook hoe jammer het is dat Café De Seinpost er niet meer is. We leren eruit dat we goed moeten opletten voordat we slopen. Zeker in deze tijd, in Groningen. Kijk dus uit. Doe het niet te snel.
