emile koopmans
03/2010

Architectuurmomentje

Als architectuur verrast is het meestal óf mooi, óf lelijk. In ieder geval is het niet voor de hand liggend. Mijn ogen zijn getraind om die verrassingen te vinden. Ik help graag met het zoeken naar voorbeelden.

Soms moet je daarvoor afwijken van het normale pad. En soms wordt het je gemakkelijk gemaakt. Door de ontwerper van een chaotisch kruispunt bijvoorbeeld. Al zo’n zes jaar kom ik elke dag, op weg naar mijn werk, over dit kruispunt, het Julianaplein. Ik moet dan rechtsaf. Welke baan zou u kiezen? Ik schat dat u zegt: de baan met de pijl naar rechts. Fout! Die baan leidt een tunnel in voor het verkeer rechtdoor. En als je de baan kiest met de pijl voor rechtdoor, dan ga je rechtsaf! Ik kan u verzekeren dat deze kronkel in het denkpatroon van de verkeerskundig ontwerper nooit went. Na zes jaar zie ik nog minstens één keer per week een automobilist die op het laatste moment wakker wordt en de andere baan op stuurt. Met alle gevaren van dien. En als ik zelf slecht geslapen heb doe ik het ook nog steeds.

En toch is er iets dat tegen deze gevaren opweegt. Als je namelijk eenmaal in de tunnel rechtdoor rijdt kom je in een oersaaie wijk, waar je nog nooit was geweest. En daar wilde je ook nooit zijn. En plots rij je langs een paar prachtige nieuwe gebouwen. Waarop een architect zijn stinkende best heeft gedaan. Die gebouwen had je anders nooit gezien. Kijk, dan is je onverwacht toch een fijn architectuurmomentje geboden.

Dus: Wilt u rechtsaf? Kies dan eens voor rechtdoor! En als u het niet doet, dan heb ik het voor u gedaan. In de volgende verhaaltjes. Simpele voorbeelden, uit het dorp Haren en haar omgeving. Maar eigenlijk kan het overal zijn. Het is een kwestie van kijken.