Vandaag geen brood

Vandaag geen brood. Ik lees dit handgeschreven briefje op een voordeur tijdens een wandeling door het centrum van Haren. Mijn eerste reactie is simpel. De bakker hoeft vandaag niks te brengen. Maar een paar straten verder ga ik nadenken. Wat is er aan de hand?

Er komen helemaal geen bakkers meer aan de deur. Wat betekent die mededeling dan wel? En voor wie is hij bestemd? Wat kan het anders betekenen dan dat de bewoner vandaag niks te eten heeft. Hij bedelt bij de voorbijganger om brood…. Maar anno 2010? In Haren, waar iedereen toch wel wat te eten heeft vandaag de dag?

Of wil de bewoner laten weten dat u vandaag niet thuis brood moet eten, maar dat u lekker buiten de deur gaat eten? Zou er een handige ondernemer wonen die u op het spoor zet naar zijn restaurant? Ik kan niets anders bedenken. Maar erg chique zal dit restaurant toch wel niet zijn, als het zo aan zijn klanten moet komen. Dat moet wel een frietkraam zijn die u uitnodigt. Welke patatbakkers hebben we zoal in Haren? Langs de Rijksstraatweg bedenk ik er één, aan de Oude Middelhorst, aan de Anjerlaan, keurige zaken die zoiets niet doen.

En dan doemt mij ineens die vreselijke lelijke witte doos op aan het meer, op het surfstrandje. Dan zal die het wel zijn. Als je zoiets lelijks langs het water plaatst, voor alle watersporters een doorn in het oog, dan heb je vast geen smaak. Of alleen smaak van patat. Hoewel? De patatbakker krijgt het voordeel van de twijfel. Hij wil graag een mooi gebouw plaatsten maar krijgt geen toestemming voor langere tijd. Dus hij durft niet te investeren. Of hij verkoopt te weinig, het seizoen is per slot niet lang, en hij kán dus niet investeren.

Welnu, ik heb de oplossing: Koopt u allen eens een patatje langs het meer. Dan stroomt het geld binnen en kan de ondernemer zijn tentje aanpassen aan de omgeving waarin hij staat. Een mooie doos in gedekte kleuren. Dus: vandaag geen brood!